وشروع میشود این سفرتامه تلخ و سخت با شمارشی معکوس در معکوس که مدام فکر کنم یا بگویم هفته دیگر دیگر به این موقع چقدر از سفرت رفته یا با قی مانده است

وگذشت با نم نم اشک وبغضی در گلو وبی خوابی شبانه برای اینکه فرصت در کنارت بودن را با خواب از دست ندهم وگرچه تو در ارامش میخوابیدی ولی نگاهم را از صورت ماهت بر نمیداشتم

وگذشت روزها به آماده کردن وسایل سفرت که مدام آماده میکردم و در تنهایی خودم اشک میریختم

وگذشت به نوشتن دلنوشته ها برایت تا آنجا که میروی حس کنی در کنارت هستم

وگذشت وگذشت که چقدر سخت گذشت

آمد ان شب که نباید میرسید......